IN VITRO, de vele levens van glas

We kijken altijd door glas maar zelden naar glas. Het bouwmateriaal is nu alomtegenwoordig maar bracht ooit kleur in het leven van alledag: de kerkvensters vertelden de verhalen over wie wij zijn en hoe we ons moeten gedragen. 

Vandaag de dag laat de symbolische gelaagdheid van het materiaal iets zien over onze gezondheid, onze privacy, onze natuur. Een glazen gebouw is er en is er tegelijkertijd niet – de architectuur verschijnt en verdwijnt. Een metafoor voor het leven? In praktische zin biedt het gebruik van glas kansen voor de verduurzaming van nieuwe en oude gebouwen. 

Al sinds de industrialisering hangt het aura van de moderniteit om het gebruik van glas. In glas wordt de toekomst gezien, het materiaal wordt technologisch geïnnoveerd maar ook blijven de oude ambachten bewaard in nieuwe vormen.